Begeleiding voor kinderen

‘Hoe kan ik ooit weten wie ik ben, als anderen mij dat voortdurend vertellen?’
 

Naar welke begeleiding ben je op zoek? 
Emotie -en gedragsproblemen / Hooggevoelige kinderen / Strong willed kinderen / Kind uit de (v)echtscheiding

 
2019_tressanKids_0276.jpeg

Emotie en gedragsproblemen

Kinderthearpie voor emotie -en gedragsproblemen is voor kinderen (en ouders) die niet zelf uit de situatie kunnen komen. Dat gebeurt vaak indien er sprake is van emotionele en/of gedragsproblemen, zoals o.a. :

- Intense verlegenheid
- Boosheid
- Pesten of gepest worden
- Moeite met onrecht
- Angst of faalangst
- Somberheid
- Woedeaanvallen
- Claimend gedrag
- Omgaan met verlies 

Geen enkel traject is hetzelfde. Ieder kind vraagt om een eigen aanpak, en iedere ontwikkelingsfase heeft een andere insteek nodig.  Samen zoeken we naar de talenten van het kind en gaan nieuwe vaardigheden aanleren. Hiervoor maak ik gebruik van allerlei methodieken, zoals tekenen, knutselen, en rollenspellen, passend bij de hulpvraag en de interesses van het kind. Een sessie duurt ongeveer een uur.

Strong-willed kinderen

Strong-willed kinderen hebben een sterke wil en veel temperament. Ze willen de dingen op hun eigen manier doen en leren. Ze willen zélf verantwoordelijk zijn, zelf de leiding hebben. Ze hebben vaak grote, hartstochtelijke gevoelens en leven op volle toeren. Ook nemen ze niet makkelijk dingen aan van volwassenen, maar leren ze voornamelijk door dingen persoonlijk te ervaren.

Deze kinderen hebben veel ruimte nodig en een grotere behoefte aan autonomie, maar vaak ook juist een grotere behoefte aan hele duidelijke grenzen. Deze kinderen kunnen nogal een uitdaging voor hun ouders zijn en worden vaak bestempeld als ‘moeilijk’ of ‘koppig’. Maar met de juiste therapie en begeleiding worden het vaak fantastische pubers en jongvolwassenen: autonoom, gemotiveerd en integer. 


Kind uit (v)echtscheiding

Voor kinderen betekent de scheiding van hun ouders een crisissituatie waar ze gedwongen doorheen gaan. Deskundigen die de gevolgen van een scheiding voor kinderen onderzocht hebben, zijn het er unaniem over eens: Kinderen hebben tijdens de scheiding het meest last van de langdurige conflicten van hun ouders en dat kan leiden tot:
- Schoolproblemen
- Loyaliteitsproblemen
- Gedrags- of ontwikkelingsstoornissen.
- Alcohol of drugsgebruik
- Depressieve en/of angstige gevoelens
- Laag zelfbeeld
- Problemen in relaties

Kinderen hebben de ruimte nodig om hun eigen gevoelens en gedachtes te uiten in dit proces; Zoals bijvoorbeeld; Je kind is bezorgd om jou, wil je niet tot last zijn, wil niet zorgen voor nog meer conflicten, heeft het gevoel dat het zijn schuld is, wil je geen verdriet doen, heeft het gevoel dat het moet kiezen, enzovoort. Doel van de therapie en begeleiding is de verbondenheid tussen ouders en kind te herstellen.

Contract van verbondenheid
In dit contract gaat het om de verbondenheid tussen ouder en kind. Er worden afspraken gemaakt, zoals bijvoorbeeld:

*De situatie verandert, ouderschap blijft. Laat je kind weten dat je als partners uit elkaar gaat, maar niet als ouders en dat jullie als ouders er alles aan zullen doen om de rol van ouder te blijven vervullen. Omdat de situatie verandert, is het belangrijk je kind te laten weten welke afspraken je gemaakt hebt.

*Laat je kind weten dat het zowel van papa als mama mag houden. Je kind wíl en kán niet kiezen tussen beide ouders. De loyaliteit van je kind naar beide ouders is sterker dan ooit. Voor het kind is het belangrijk dat de afwezige ouder een plekje in het huis mag hebben (bijvoorbeeld door een foto neer te zetten en dat het mag vertellen over hoe het bij moeder/vader was).

'Vanaf nu gaat het anders'; benoem de afspraken die hierin gemaakt zijn. Als je het goed aanpakt, zijn je kinderen niet zielig, dus hoef je niet te compenseren met extra aandacht, materiële zaken of toegeeflijkheid. Ze zijn prima in staat om sterk uit de scheiding te komen. In het beste geval hebben ze twee liefdevolle ouders die beiden het beste voor hun kinderen doen.

Hooggevoeligheid

Hooggevoelige kinderen nemen heel veel en intens waar met al hun zintuigen en reflecteren diep alvorens te handelen. Ze denken in kleuren, geuren, beelden, geluiden, smaken en gevoelens. Ze ervaren alles en iedereen als onderdeel van zichzelf en voelen emoties  van anderen heel sterk aan. Hooggevoeligheid is een karaktereigenschap, je wordt ermee geboren. Net zoals de één geboren wordt met veel muzikale aanleg, worden anderen geboren met een fijngevoelig zenuwstelsel. Hierdoor maken prikkels uit de omgeving een diepere indruk en hebben deze kinderen meer tijd en rust nodig om deze te verwerken. 

Hoogsensitieve leerlingen; 
In een klas met dertig leerlingen zitten gemiddeld 5 à 6 kinderen met een hogere gevoeligheid, allen op een eigen unieke wijze. 

In het onderwijs komen er veel prikkels op de leerlingen af. Bij hooggevoelige leerlingen komen deze ongefilterd binnen. In hun hoofd is het overvol, door het vele associëren zit alle informatie door elkaar. Onderpresteren komt hierdoor regelmatig voor. We zien een slechte concentratie, een laag zelfbeeld, een laag werktempo, een streven naar perfectionisme en sterk wisselende prestaties. Ze weten niet de juiste antwoorden te vinden, tenzij ze méér tijd, ruimte en positieve begeleiding krijgen. Onder tijdsdruk liggen de prestaties laag, met meer tijd juist hoog!

Als hoogsensitieve kinderen zich onveilig voelen of overprikkeld raken, dan zijn ze moeilijk aan te sturen, je kunt niet meer tot hen doordringen. Straf geven of vermanend toespreken maakt de overprikkeling door de extra stress erger. Voelen ze zich op school niet op hun gemak, of het onderwijs sluit niet aan op hun vaak visuele leersysteem, dan komt er veelal niet uit wat erin zit, zijn ze onzeker, faalangstig of lijken ze ongeïnteresseerd. 

De basisschool is al bij uitstek de omgeving waar het mentaal cognitieve leren aan bod komt. In het VO wordt dit nog eens versterkt in vergelijking met de basisschool door veel verschillende docenten en het werken in veel verschillende lessituaties. 

Hooggevoeligheid kan als een last of kwaliteit ervaren worden, afhankelijk van de manier hoe ermee wordt omgegaan door ouders, leerkrachten en het kind zelf.